Wednesday, August 1, 2012

Άλμα στο κενό η πολιτική Σαμαρά


Άλμα στο κενό η πολιτική Σαμαρά
Ένα μήνα μετά τις εκλογές φαίνεται καθαρά ότι � � κίνδυνος για τη χώρα δεν ήταν η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ που θα «έκανε το άλμα στο κενό», αλλά η εκλογή μιας κυβέρνησης που θα επιταχύνει τη πορεία προς τη καταστροφή. H προσήλωση στην πολιτική λιτότητας είναι ο οδικός χάρτης που οδηγεί τη χώρα στην ασύντακτη χρεοκοπία και στη δραχμή.

Τέρμα το «διάλλειμα» τα κεφάλια μέσα

Οι εκλογές απέδειξαν ότι οι προεκλογικές δεσμεύσεις είναι τις περισσότερες φορές κενό γράμμα. Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης στη Βουλή δεν ανέφεραν τίποτα για αποκατάσταση των χαμηλών συντάξεων, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και της μετενέργειας, αύξηση του αφορολόγητου ορίου. Τα δεκαοκτώ σημεία Σαμαρά, τα έξι σημεία Βενιζέλου και τα έξι σημεία Κουβέλη εξαφανίστηκαν από την ατζέντα για να επανέλθει η συζήτηση στα νέα μέτρα και την πιο επιθετική εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών. Απέναντι στις προσδοκίες που καλλιε ργήθηκαν προεκλογικά, έρχεται η σκληρή πραγματικότητα η ανεργία καλπάζει, τα λουκέτα πολλαπλασιάζονται η κοινωνία βρίσκεται σε συλλογική κατάθλιψη και καλούνται οι μη έχοντες ή οι έχοντες λίγα να πληρώσουν το χαράτσι της ΔΕΗ, το φόρο εισοδήματος 2011, το ΕΤΑΚ του 2009, τον ΦΑΠ του 2010,11,12. Την ίδια στιγμή που ο παραλογισμός βασιλεύει η Ελλάδα της φοροδιαφυγής και του μαύρου χρήματος συνεχίζει ανενόχλητη το πάρτι.

Εμπαίζουν τον ελληνικό λαό, καταστρέφουν την Ευρώπη

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να διαπραγματευθεί γιατί το πρόγραμμα έχει εκτροχιαστεί. Ναι το πρόγραμμα έχει «εκτροχιαστεί»! Πιθανώς όμως αυτός ήταν ο στόχος δηλαδή να αποτύχει στους ρητούς στόχους του για να επιτύχει τους άρρητους, εσωτερική υποτίμηση – καταστροφή κοινωνικού κράτους – διάλυση εργασιακών σχέσεων – εκποίηση δημόσιου πλούτου! Οι στόχοι τίθενται σκόπιμα σε μη ρεαλιστικά επίπεδα, ώστε οι αναπόφευκτες αποκλίσεις από τους στόχους αυτούς να αξιοποιούνται στη συνέχεια ως μοχλός πίεσης για νέα μέτ� �α.

Το πρόβλημα της Ελληνικής κρίσης έχει ευρωπαϊκές προεκτάσεις. Το μικρόβιο της λιτότητας απονεκρώνει όλο και περισσότερες οικονομίες στην ΕΕ. Η επέκταση της κρίσης σε ισχυρές οικονομίες του Νότου και τα σημάδια ύφεσης που θα πλήξει τις οικονομίες του Βορρά, δείχνουν και στους πλέον δύσπιστους πως τα περιθώρια απάντησης στην κρίση από την κάθε χώρα ξεχωριστά είναι περιορισμένα. Η απαίτηση για ευρωπαϊκή συνολική απάντηση γίνεται ολοένα και πιο ισχυρή.

Όχι πελατειακό κράτος, όχι αφρικανοποίηση

Η πιο χρησιμοποιημένη λέξη στην ελληνική πολιτική σκηνή μετά τον «σοσιαλισμό» και την «δημοκρατία» τα τελευταία χρόνια είναι η «μεταρρύθμιση». Πολλές φορές, η «μεταρρύθμιση» αποτέλεσε την ιδεολογική κάλυψη της επίθεσης στα πολιτικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Η επίθεση που γίνεται τα τελευταία χρόνια και κορυφώνεται σήμερα όχι μόνο στη χώρα μας αλλά σε όλη την ΕΕ απέναντι στο δημόσιο και στα δημόσια αγαθά είναι πρωτίστως ιδεολογική και εν συνεχεία οικονομικού χαρακτήρα. Η διαπάλη μεταξύ της σφαίρας του δημόσιου – κοινων� �κού και του ιδιωτικού – ατομικού είναι η μητέρα των μαχών για τους συντηρητικούς κύκλους καθώς το επιχείρημα της ευημερίας μέσω της αυτορρύθμισης των αγορών έχει μετατραπεί σε σύντομο ανέκδοτο από το 2008.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η διάρθρωση και η ιεράρχηση των δημοσίων δαπανών στην χώρα μας (43% ΑΕΠ στο 45% μ.ο. Ε.Ε.) είναι ορθή και ότι δεν υπάρχουν σημαντικά φαινόμενα διαφθοράς . Αιτία τους δεν είναι ο αριθμός των υπαλλήλων (αποδείχθηκε με απογραφή) αλλά η πελατειακή δομή και τα δίκτυα πολιτικοοικονομικών συναλλαγών. Είναι ο ανορθολογικός τρόπος διοίκησης και κατανομής του προσωπικού , το γραφειοκρατικό βάρος με κόστος 6,75% του ΑΕΠ έναντι 4,1% στην Ε.Ε. (μελέτη Ράπανου).

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν έχει κανένα λόγο να υπεραμυνθεί και δεν το κάνει άλλωστε αυτού του τραγέλαφου χάριν του «δημόσιου χαρακτήρα του». Αντιθέτως η διατήρηση του απαραίτητου, δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας, εκπαίδευσης, πρόνοιας, ασφάλισης κλπ. προϋποθέτει την συντριβή αυτού του μορφώματος και την αντικατάσταση του από ένα επιτελικό στον αναπτυξιακό σχεδιασμό, αποκεντρωμένο και κοινωνικά συμμετοχικό στην λειτουργία και την προσαρμογή των πολιτικών κράτος .

Όλοι οι κακοί είναι ΣΥΡΙΖΑ;

Τι είναι το σχεδόν 27% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ από το 4,6% του 2009 και με δεδομένη και τη διάσπαση του ΣΥΝ το 2010; Βολεμένοι, κλέφτες, λαϊκιστές, αυτοί που έχασαν τα προνόμια, αυτοί που επιδιώκουν την επιστροφή στο χτες! Μπορεί να φαντάζει αστείο ή γελοίο στην πραγματικότητα όμως είναι τραγικό! Προσπαθούν να διαγράψουν ευθύνες ενός πολιτικού συστήματος που στηριζόταν στην δικομματική διπολική εναλλαγή των ΠΑΣΟΚ – ΝΔ για 40 χρόνια με τον μανδύα της υπευθυνότητας και της σωτηρίας της χώρας. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Δημιουργούμε μια πλατιά αριστερή, δημοκρατική, οικολογική παράταξη που αναλαμβάνει την ευθύνη να εκπροσωπήσει και να εκφράσει την αγωνία, τις διεκδικήσεις και τις προσδοκίες για ένα καλύτερο μέλλον. Η αντιπολίτευσή μας, με εναλλακτικές προτάσεις και η ενίσχυση πρωτοβουλιών για τη στήριξη δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης, θα δώσουν τη μαγιά για τη δημιουργία ενός πλειοψηφικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία, που θα εκφραστεί και πολιτικά.

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ

ΠΗΓΗ

Πηγή: http://www.ramnousia.com/

No comments:

Post a Comment